Głównym bohaterem mijającego tygodnia i zapewne kolejnego jest prezes Europejskiego Banku Centralnego . Mario Drgahi, bo o nim mowa, rozpala umysły inwestorów obietnicą pobudzenia gospodarczego w Eurolandzie. Eksperci prześcigają się w analizie psychiki prezesa i prognozach co dokładnie zrobi. Scenariusze są właściwie trzy. Przy obawach jakie wywołuje niska inflacja i przede wszystkim jest negatywna dynamika, wysoce jest wprowadzenie ujemnych stóp procentowych. W tym scenariuszu, ujemna stopa depozytowa ma sprawić, że trzymanie pieniędzy w bankach ma się po prostu przedsiębiorcom nie opłacać. Efektem mają być zwiększone inwestycje, które z kolei mają rozbujać europejską gospodarkę. Problem w tym, że sama obniżka stóp może nie być wystarczająca. Tu kluczowe będą piątkowe odczyty inflacji z Włoch i poniedziałkowe z Niemiec. Jeżeli mierniki spadną mocniej niż oczekiwano, prawdopodobny jest drugi scenariusz.
EBC może zdecydować się na dodatkowe pobudzenie strefy euro poprzez skup toksycznych aktywów na podobieństwo amerykańskiego quantitive easing (QE). Proces potocznie nazywany jest „drukowaniem pieniędzy”. Kiedy Ben Bernanke przedstawił plan na wyjście USA z kryzysu właśnie tą metodą, Europa grzmiała i krytykowała. Teraz sama sięga po ten oręż w walce z widmem deflacji.
Trzecim scenariuszem, wydaje się hipotetycznym jest brak poważniejszych kroków przez EBC podczas czwartkowego posiedzenia. Zagrożenie deflacją jest poważne, ale nie podbramkowe i być może „Super Mario” będzie chciał poznać jeszcze więcej odczytów zanim zdecyduje się na poważniejsze kroki.
Jak na decyzję banku centralnego zareagują rynki? Scenariusz nr 1 prawdopodobnie jest już zawarty w cenach i euforia na rynku byłaby dla mnie zaskoczeniem. W przypadku scenariusza nr 2 możemy spodziewać się pozytywnej reakcji inwestorów, wyczekujących w blokach na dobre wieści. Właśnie tego impulsu brakuje giełdom do ostatniego rajdu, który zakończy hossę i rozpocznie rajd niedźwiedzi. Scenariusz 3 mógłby przyspieszyć negatywne rozstrzygnięcia i zakończyć trend wzrostowy już teraz. Przegrzanie indeksów europejskich i amerykańskich jest widoczne, a ryzyko pompowania bańki spekulacyjnej rośnie. Byłoby to duże zaskoczenie dla rynków, ale czy nie właśnie w taki sposób kończą się długie trendy?
Sytuacja w tygodniu zakończonym 29 maja po raz kolejny uległa zdecydowanej poprawie. Udział niedźwiedzi powyżej 40% miesiąc temu okazał się lokalnym maksimum. Od tego czasu udział pesymistów w ogóle inwestorów systematycznie spada i prawdopodobna jest kontynuacja tej tendencji. W tym samym czasie WIG20 nie notuje spektakularnej zmienności, wahając się o 5% w górę lub w dół.
W ciągu tygodnia struktura inwestorów uległa zdecydowanej zmianie. To paradoks, że podczas gdy indeks WIG20 spadał przez większość tygodnia, poziom byków podskoczył aż o 14 pkt. proc. Można tłumaczyć to ubiegłotygodniowym czwartkiem kiedy to podczas jednej wzrostowej sesji obserwowaliśmy aż 3 sygnały kupna po przebiciu kluczowych poziomów. Byki znowu rządzą i dzielą, a ich udział jest większy niż pesymistów i sceptyków razem wziętych. W USA nadal panuje niezdecydowanie, chociaż ilość optymistów wzrosła.
Indeks Nastrojów Inwestorów wzrósł 3 raz z rzędu notując wynik powyżej 30 pkt. proc. Tempo w jakim poprawiały się nastroje przez ostatni miesiąc jak zaskakujący, a linia symbolizująca wzrost, prawie pionowa. Pomimo tego, INI nie wkroczył jeszcze w fazę wykupienia. Tą granicę symbolizuje poziom 40 pkt. proc. Jeżeli jednak podczas czwartkowego posiedzenia Mario Draghi podejmie pro wzrostowe decyzje, na GPW może wybuchnąć kilkutygodniowa gorączka, która może przekroczyć poziom 50 pkt. proc. i spowodować przesilenie.
Zachęcamy do oddania głosu w badaniu INI (Indeks Nastrojów Inwestorów).
Głosuj zalogowany(a) i wygrywaj nagrody książkowe*!
Każdy oddany głos to 5 punktów SII.
(*przed wzięciem udziału w badaniu należy się zalogować, inaczej głos jest anonimowy)
