Teoria Ganna to jedna z najstarszych teorii analizy technicznej, która została opracowana przez amerykańskiego tradera i analityka Charlesa Dana Ganna w XX wieku. Teoria Ganna opiera się na zasadzie, że ceny instrumentów finansowych zmieniają się pod pewnym kątem, który można zidentyfikować i wykorzystać do podejmowania decyzji inwestycyjnych. Przy czym aktywa mogą przemieszczać się pod różnymi kątami. Teoria ta opisuje zatem związek między zakresem ruchu cenowego a czasem osiągnięcia docelowego poziomu. Dlatego teoria Ganna jest również nazywana „teorią kąta Ganna”.
Gann twierdził, że istnieje zjawisko idealnej równowagi pomiędzy czasem a ceną w sytuacji, gdy ceny poruszają się pod kątem 45 stopni. Warto jednak zaznaczyć, że aby doszło do utworzenia kolejnego znaczącego ekstremum cenowego musi upłynąć określona liczba dni, tygodni czy miesięcy. W przypadku przekątnej kwadratu o boku 2, współczynniki rozwijają się i zmniejszają o 1.414, np.,: 0.250, 0.354, 0.500, 0.707, 1.000, 1.414, 2.000, 2.828, 4.000. W przypadku natomiast przekątnej kwadratu o boku 1, współczynniki rozwijają się i zmniejszają o 1,732 – np. :0.111, 0.192, 0.333, 0.577, 1.000, 1.732, 3.000, 5.200, 9.000.
Zniesienia czasowe są trudne do obliczenia i mało dokładne. Z tego powodu stosowane są jako narzędzie dodatkowe. Analizując czas analitycy oprócz współczynników biorą pod uwagę m.in. parzystość lat, cykl prezydencki oraz powtarzalność ważnych dat jak początek pokoleniowej hossy czy historyczny dołek.
Strategia handlowa Ganna może być nadal używana i, jeśli jest stosowana prawidłowo, może pomagać przewidywać ruch aktywów z dużą dokładnością.
