Rynek FOREX systematycznie zyskuje na popularności wśród inwestorów. Jak wynika z badań KNF, tendencji tej nie zmienia nawet fakt, że większość na tym rynku traci. Nie powinno zatem dziwić, że pojawia się w Polsce coraz więcej brokerów, którzy chcą odkroić dla siebie kawałek tego rosnącego tortu.
Broker forexowy może świadczyć usługi w różnych modelach – ECN, STP, MM. Niewątpliwie każdy przed podjęciem inwestycji na rynku walutowym powinien zdawać sobie sprawę i rozumieć w jakim modelu operuje jego broker. Jak się okazuje niestety tak nie jest. Pokazują to wyniki Ogólnopolskiego Badania Inwestorów w 2014 roku, w których inwestorzy zostali zapytani o znajomość wymienionych wcześniej modeli. 21,2% ankietowanych odpowiedziało, że nie wie na czym polegają różnice, a 11,7%, że nie ma to dla nich znaczenia. Sprawdźmy zatem czym charakteryzują się te modele, jakie są między nimi różnice, oraz czy mogą one mieć wpływ na osiągane wyniki.
MM – Market Maker
Broker działający w modelu Market Maker (dalej MM) działa poprzez Dealing Desk. Oznacza to, że bazując na cenach rynkowych tworzy on własną symulację rynku i sam ustala kwotowania przedstawiane następnie klientowi. Wynika z tego najważniejsza cecha brokera MM, mianowicie inwestor zawiera swoje transakcje z brokerem, a nie z rynkiem. To broker jest drugą stroną transakcji, który na rzeczywistym rynku może, i powinien, zabezpieczyć swoją pozycję. Ma to swoje daleko idące konsekwencje.
Ponieważ broker jest drugą stroną transakcji to zysk inwestora staje się stratą brokera. Pojawia się tu zatem oczywisty konflikt interesów pomiędzy klientem a brokerem. Co prawda broker może zabezpieczyć swoją pozycję na prawdziwym rynku, pozostaje pytanie czy zawsze to robi. Poza tym tak przyjęty model, w którym strata klienta jest zyskiem brokera, może budzić wiele napięć, tym bardziej, że broker posiada odpowiednie narzędzia, które pozwalają mu na pewną manipulację kursem. Może na przykład znacznie poszerzyć spread, który spowoduje realizację zlecenia stop loss po cenie, której nie zobaczymy na prawdziwym rynku, tłumacząc się nagłym zmniejszeniem płynności na instrumencie. Może również nie przyjąć zleconej transakcji, podając w zamian inne kwotowanie, na które klient może się zgodzić albo nie. Przy czym nie ma pewności, że nie dojdzie do kolejnego rekwotowania. Tak czy inaczej taka procedura może znacznie wydłużyć czas realizacji zlecenia, co na tak dynamicznym rynku jak FOREX może mieć kluczowe znaczenie. Nie oznacza to, że takie sytuacje są standardem czy też zdarzają się nagminnie, natomiast trzeba mieć świadomość, że mogą się zdarzyć. W tym modelu broker nie pobiera prowizji, zarabia natomiast na spreadach, które są większe niż w pozostałych modelach.
ECN – Electronic Communications Network
Broker działający w modelu ECN jest lustrzanym odbiciem Market Makera. Jest wyłącznie pośrednikiem pomiędzy rzeczywistym rynkiem a klientem, w żaden sposób nie ingeruje w kwotowania czy składane zlecenia. Funkcjonuje on w formule Non-Dealing Desk, więc w tym przypadku nie mamy do czynienia z konfliktem interesów. Wynagrodzeniem brokera jest pobierana prowizja od każdej transakcji. Współpracuje on z wieloma największymi dostawcami płynności, którymi są globalne banki. Klient zawsze otrzymuje najbardziej korzystną cenę spośród wszystkich dostępnych w danym momencie. Drugą stroną transakcji jest zatem inny uczestnik rynku, na przykład instytucja finansowa czy inny inwestor indywidualny.
Charakterystyczne dla brokera ECN są: szybka egzekucja zleceń, dzięki bardzo dużej płynności rynku, a także bardzo niskie spready. Należy jednak uważać na tak zwane poślizgi cenowe. Jako, że broker ECN jest jedynie pośrednikiem, jego zadaniem jest skojarzenie drugiej strony do transakcji klienta, czasem transakcje mogą być zrealizowane po innej cenie niż wskazana przez inwestora. Może się to zdarzyć szczególnie podczas dynamicznych zmian cen, na przykład przy publikacji ważnych danych makroekonomicznych, czy też ograniczonej płynności rynku, przykładowo w godzinach nocnych. Wynika to ze specyfiki rynku i jest od brokera niezależne.
STP – Straight Through Processing
Model STP jest modelem pośrednim pomiędzy MM a ECN. Broker STP jest pośrednikiem, który przekazuje transakcje klienta do realizacji podmiotom trzecim, dostawcom płynności brokera. W odróżnieniu od MM, wszystko odbywa się automatycznie, to znaczy, że broker STP działa jako Non-Dealing Desk. Korzystając z usług brokera STP warto zwrócić uwagę na szybkość realizacji zleceń. Broker działający w tym modelu zarabia na spreadzie bądź na dodatkowej prowizji, w zależności od przyjętej polityki firmy.
Podsumowanie
Inwestując na rynku FOREX należy zdawać sobie sprawę z technicznych aspektów funkcjonowania tego rynku, w tym również z kwestii związanych z brokerami forexowymi. O ile w przypadku większości transakcji nie doświadczymy żadnych nieprzyjemności, to w końcu trafimy na tą jedną, którą zapamiętamy na długo. W przypadku brokera ECN czy STP może to być zawarcie transakcji w przypadku znacznego skoku zmienności spowodowanego publikacją danych, kiedy nasza transakcja zostanie zrealizowana po innym kwotowaniu (szczególnie, kiedy chcemy otworzyć transakcję „z ręki”). W przypadku brokera MM możemy zostać wyrzuceni z rynku na zleceniu stop loss zbyt ciasno postawionym, ze względu na nagłe rozszerzenie spreadów, czy też nasza transakcja może zostać odrzucona ze względu na rekwotowanie. Zdając sobie sprawę z takich aspektów, możemy odpowiednio dopasować swoją strategię inwestycyjną i uniknąć przykrych rozczarowań inwestycyjnych.
Ten artykuł pochodzi z Akcjonariusza 5/2015
